Ik ben nu een weekje terug thuis, na 7 intense maanden...Raar, al die ervaringen, de wereld van verschil en zo plots weer in de vertrouwde (momenteeel veel te koude) Belgische wereld, het lijkt zo ver weg en al langer dan een week geleden, een beetje onwezenlijk.
Vanuit het vliegtuig, bij de landing op Zaventem, viel me onmiddellijk de structuur hier op, velden en akkers mooi afgelijnd, nette wegen en huizen,...
28 u was ik onderweg om terug te keren. Door vertraging op de vlucht vanuit Nairobi, m'n vliegtuig van Zurich naar Brussel gemist, dus nog even m'n Congolees geduld kunnen bovenhalen en ook mijn ouders en lieve zusje nog wat laten wachten.. Het is super om familie en moatjes weer in levende lijve te zien! Mailcommunicatie steekt toch tegen na een tijdje.Elke dag is precies ook een beetje feestje, alles weer opnieuw een eerste keer eten/drinken, goeie spaghetti, yoghurtjes, blonde leffe,kruidenkaas... extra appreciatie voor de grote overvloed hier!! Niet moeten rekening houden of er wel electriciteit, stromend (warm) water zal zijn...
Gelukkig heb ik nu een vol programma, zodat ik niet in een zwart gat ben gevallen, geen tijd om weemoedig terug te denken aan Congo..
Velen vragen me: " En nu? ..Een andere missie?" Ik weet het nog niet, heb wel zin in volgende avonturen.. Maar eerst toch een paar maandjes België, om af te spreken met vrienden en familie, genieten aan het zeetje, te sporten,... "En ga je terug?" Ja, ik ga zeker terug, op bezoek, of mocht ik een deftig werk vinden, om er te werken..
Soms was het hard, maar het was vooral een supermachtige - onvergetelijke ervaring. Daarom een grote 'DANKJEWEL' aan het RAFIKIteam dat ik mocht gaan en zeker ook aan alle mensen die me gesteund en gevolgd hebben!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten