Tachons de quitter cette terre en la rendant 1 peu meilleure que comme nous l’avons trouvé : )
We zijn nu volop bezig met het voorbereiden van de camporee, een kamp voor alle scouts van Zuid-Kivu. Dit zal doorgaan tijdens de zomer op het eiland Idjwi, met als thema: ‘Camporee de cinquantenaire’ (voor de 50 jr onafhankelijkheid) “LE SCOUTISME, POUR UN DEVELOPPEMENT EFFICACE DE NOTRE PATRIE”.
Soms gedragen ze zich hier echt als kleine kinderen. Ze willen altijd iets krijgen, ze zeggen zelfs i.p.v. “Bonne fête”, “Donne fête”. Ik had een grote zak met lekstokken gekocht voor tijdens de scoutsweek, om elke scouts die langskwam op het bureau in uniform er eentje te geven. Hoeveel keer dat die grote gasten van 25 jaar niet kwamen zagen dat ze er twee wilden. . (Als ik dit vergelijk met m’n tweedeklassertjes van vorig jaar..)
Over kleine kinderen gesproken, de straatkinderen hier zijn echt geen engeltjes. In het begin had ik nog medelijden met ze, maar nu ben ik vooral op m’n hoede. Ze zijn echt gevaarlijk en tot alles in staat.(4 twaalfjarigen hebben overlaatst een 45jarige vrouw aangerand) De deur onderaan ons appartement ging niet op slot, de kinderen kwamen elke dag heel vroeg aanbellen om dingen te vragen. Ze verstaan geen Frans en wij spreken niet veel Swahili, communicatie was bijna niet mogelijk. Toen ik op een avond thuiskwam, we waren alle twee niet thuis die morgen, had er één van die gasten een grote kak voor de deur achtergelaten (de traphal stonk verschrikkelijk). Nu heeft de eigenaar gelukkig een slot op de onderdeur gezet.
Ik moet me dringend een nieuwe trouwring aanschaffen (verloren tijdens de rafting in Oeganda). Sinds ik twee weken geleden een interview gegeven heb op de TV (en meer mensen het gezien hebben dan verwacht), hebben ze blijkbaar een reden gevonden om me aan te spreken en te verklaren dat ze toch “met zoveel interesse” het interview gevolgd hebben en in één adem vragen ze dan natuurlijk m’n nummer erbij. Nen arrogante ‘NON’ helpt in 90% van de gevallen, maar er zijn van die irritante volhouders…
Enkele weken geleden, tijdens de vergadering van de societe civil, ging het er nogal hevig aan toe en ze begonnen bijna te vechten. (1 iem kreeg al een map naar z’n hoofd). Zei er iemand: “Gelieve het een beetje rustig te houden, we hebben een visiteuse.” Waarop een ander zei: “Ja, is ze wel nog een visiteuse, ze is hier elke week.” : ) De volgende week kon ik niet komen en ze waren heel erg ongerust dat het door hun gedrag kwam dat ik er niet was, ze boden allemaal hun excuses aan, aan Laurent waarmee ik normaal de vergadering bijwoon : )
+ Aksanti Sana (heel erg bedankt)
- Voor de stortingen : )
- Voor de kerstkaartjes !
-- En voor het pakje (Ruthie en Fienie)
dinsdag 23 februari 2010
maandag 22 februari 2010
Semaine scoute!
De scoutsweek is ingezet met goede daden : )! In Bukavu zelf werden de verschillende scoutsgroepen verenigd per commune. In Kadutu hebben we het voetbalstadion verfraaid, in Ibanda de middenberm schoongemaakt. (deze week zullen ze nog drie gezamenlijke acties doen hier) En erna een voetbalmatch… Het terrein was niet ideaal, (eerst even gespeeld op een ander terrein, waar de resten van de banden, waarin ze recent twee dieven hadden verbrand, nog lagen) en regelmatig passeren er mensen in het midden van het veld.
maandag 15 februari 2010
Welpen - en jonggiveractiviteit!
Dit weekend werd in het district Bukavu een activiteit georganiseerd voor alle welpjes en voor alle jonggivers. De welpjes verzamelden aan het college Alfajiri, de jonggivers boven op de heuvel, aan lIDVEM. (Voor mij was het wat heen en weer gecros :)
De welpjes om hun sterren te verdienen, de jonggivers om patrouillekennis te testen. (Deze laatste kregen eerst echt les en daarna zelfs een echte ‘toets’ erover. Voor mij allemaal een beetje te schools *saai* hopelijk volgen ze mijn tips wat op voor volgende vormingen)
Scoutskrantje** Regard scout
vrijdag 12 februari 2010
Kookles
Omdat ik geen foufou en ander Afrikaans eten kan bereiden, zijn er een paar scouts een middag komen koken. (een vrouw die geen foufou kan bereiden is niet echt gerespecteerd :) Ze leerden me foufou, lengalenga, bonen en Sambosa's maken. Nu kan ik een goeie "Maman" worden :)
Wat problemen met de zwemclub, het begon al toen ik aankwam aan het meer en de anderen er nog niet waren. Uit het niets kwam er iemand van de immigratiedienst mijn paspoort vragen; en voor welke NGO ik werkte (rook wss al geld). Nadien zei hij, je moet een lijst hebben met de deelnemers, heb die gemaakt en ineens zei hij, nee, je moet een officieel document hebben; getekend door de burgemeester. (om in het meer te zwemmen verdoerie! ik was eigenlijk wel kwaad, het is al de zoveelste keer dat er zoiets voorvalt.) Toen ik zei, ok, ik passeer langs de burgemeester reageerde hij wel raar. Hij dacht wss dat ik hem gewoon wat geld ging geven. Dus gaan we nu niet meer zwemmen tot het document er is.
woensdag 10 februari 2010
IDJWI
Idjwi… eiland in het Kivumeer…
De groepen behoorden officieel nog tot scoutsdistrict Lac Kivu, al enkele jaren is er sprake van er een onafhankelijk district op te richten, maar was er nog niet van gekomen.
Samen met ours heb ik er de verkiezingen voor de DC georganiseerd en nu is Idjwi officieel een district :)!
Weerom veel gestapt : )
Gelogeerd bij de paters:
Noten in overvloed op het eiland, bij iedereen moet je zeker wat van de noten eten, en eet je niet genoeg :teleurgestelde gezichten : )
Stemming voor de districtcommissaris
Nilgo, de jongen in gele T-shirt werd verkozen tot DC titulaire
woensdag 3 februari 2010
*
De week van 22 februari (geboorte Baden Powell) komt eraan, dus veel voorbereidingswerk voor alle activiteiten. De 13e maart is het ‘de dag van de Afrikaanse scouts’ en ze willen tot dan speciale activiteiten organiseren.
Tegen dan willen we één handboek volledig afhebben, en ook de verspreiding doen van de principes van de totemnisatie (momenteel verboden door mishandelpraktijken) Dus druk-druk-druk
Momenteel is het hier heel warm, al bijna twee weken geen regen, even een droog seizoen, ik vind het aangenaam dat er eens geen modder is, de Congolezen hebben er meer last van, klagen veel over de warmte.
Voorbereidende vergadering met het district Bukavu.
Zondag met de Equipe Provincial nieuwjaar gevierd, dit zijn mijn collega’s.
Na het werk de ‘Coup d’Afrique’ volgen op groot scherm, gesponsord door de brouwerij.
Tegen dan willen we één handboek volledig afhebben, en ook de verspreiding doen van de principes van de totemnisatie (momenteel verboden door mishandelpraktijken) Dus druk-druk-druk
Momenteel is het hier heel warm, al bijna twee weken geen regen, even een droog seizoen, ik vind het aangenaam dat er eens geen modder is, de Congolezen hebben er meer last van, klagen veel over de warmte.
Voorbereidende vergadering met het district Bukavu.
Zondag met de Equipe Provincial nieuwjaar gevierd, dit zijn mijn collega’s.
Na het werk de ‘Coup d’Afrique’ volgen op groot scherm, gesponsord door de brouwerij.
Scoutssolidariteit
Twee opmerkelijke verhalen:
Goma- Noord-Kivu december 09 : De ‘commissaire provincial’ , Joseph Paluku Mungosi, heeft een meeting bij ‘Safe the children’ voor een partnership met de scouts en erna vergadering met de ‘equipe provincial’. Om van het één naar het ander te gaan neemt hij een mototaxi. De moto raakt een auto van een ‘député’, die geeft zijn chauffeur de opdracht om de moto te volgen, deze rijdt de moto omver en over de scouts. Eerst lag hij op intensieve zorgen, maar enkele dagen later is hij overleden. Hij laat 8 kinderen achter. De ‘deputé’ beloofde de familie geld. Maar nu hebben de scouts besloten dat er toch een eerlijk proces moet komen en ze gaan een petitie starten onder alle scouts van het Grote Merengebied. Ze hebben ook contact gehad met het mondiaal scoutsbureau en die zal de advocaten betalen als er een rechtszaak van komt.
Uvira – Tadsiki, scouts, woont in Goma, tijdens een grote rebelleninvasie wordt heel zijn familie vermoord, hij vlucht naar de haven, maar heeft geen geld. Hij komt een scouts tegen die hem geld leent, zo kan hij het Kivumeer oversteken en de boot naar Bukavu nemen. Hij heeft nog een oudere broer die in een dorp er niet ver vandaan woont. De broer is niet zo blij met z’n komst en hij verbiedt hem ook om nog bij de scouts te zijn. Tadsiki wil het scoutisme niet opgegeven en contacteert een scouts in Uvira. Hij vraagt of hij daar mag komen wonen. Zo woont hij nu al twee jaar bij de familie in Uvira.
Goma- Noord-Kivu december 09 : De ‘commissaire provincial’ , Joseph Paluku Mungosi, heeft een meeting bij ‘Safe the children’ voor een partnership met de scouts en erna vergadering met de ‘equipe provincial’. Om van het één naar het ander te gaan neemt hij een mototaxi. De moto raakt een auto van een ‘député’, die geeft zijn chauffeur de opdracht om de moto te volgen, deze rijdt de moto omver en over de scouts. Eerst lag hij op intensieve zorgen, maar enkele dagen later is hij overleden. Hij laat 8 kinderen achter. De ‘deputé’ beloofde de familie geld. Maar nu hebben de scouts besloten dat er toch een eerlijk proces moet komen en ze gaan een petitie starten onder alle scouts van het Grote Merengebied. Ze hebben ook contact gehad met het mondiaal scoutsbureau en die zal de advocaten betalen als er een rechtszaak van komt.
Uvira – Tadsiki, scouts, woont in Goma, tijdens een grote rebelleninvasie wordt heel zijn familie vermoord, hij vlucht naar de haven, maar heeft geen geld. Hij komt een scouts tegen die hem geld leent, zo kan hij het Kivumeer oversteken en de boot naar Bukavu nemen. Hij heeft nog een oudere broer die in een dorp er niet ver vandaan woont. De broer is niet zo blij met z’n komst en hij verbiedt hem ook om nog bij de scouts te zijn. Tadsiki wil het scoutisme niet opgegeven en contacteert een scouts in Uvira. Hij vraagt of hij daar mag komen wonen. Zo woont hij nu al twee jaar bij de familie in Uvira.
Abonneren op:
Posts (Atom)