Schooltjes

Beetje beroepsmisvorming, maar ik moest hier toch wel enkele schooltjes bezoeken :)
Amai, de klassen hier tellen minstens veertig leerlingen!! En dat zijn de betere scholen, 65 kinderen in een klas is geen uitzondering (had ik wel superveel geluk met mijn 16 (b)engeltjes van vorig jaar!!)De leerkrachten zijn heel slecht betaald en ik denk ook snel vermoeid met al die leerlingen, zodat slaan en roepen er dikwijls bij komt kijken.Ook de kleutertjes (superschattig!) zitten op banken en krijgen al lees- en rekenlesjes. Maar ze zingen en reciteren ook veel, elke klas zong liedjes voor me.
Het was wel grappig, ik was gewoon op bezoek maar de directrice begon zelf superveel reclame te maken bij de kinderen om bij de scouts te komen! :)

Woonst

Zonsopgang om zes uur deze morgen, vanuit het appartement:



Ik woon samen met een frans*italiaans meisje dat hier voor een NGO werkt, (echte nen coole, ze is wel veel op missie dus niet veel thuis) in een appartementje boven bakkerij 'Ideal', telkens de geur van versgebakken brood :)! En de mensen van de bakkerij zijn supersympathiek en bezorgd, ze merken altijd op als ze me bv een dag niet gezien hebben! Enkel de straatverkopertjs die 's morgens om vijf uur hun broodjes komen halen maken soms iets te veel lawaai naar m'n goesting ;)
Het is ook heel goed gelegen, langs de hoofdbaan, handig voor taxi's als het regent :), maar nu zijn we niet zeker of we er gaan blijven ==> de huisbaas heeft doodleuk beslist om de huurprijs ineens meer dan te verdubbelen!! C'est ca le Congo é , zeggen de lokals ;)!! Volgende week beginnen we met de onderhandelingen :)
Ook de electriciteitsmaatschappij geeft rare facturen, elke maand komt er terug dat de vorige maanden niet betaald zijn, en dan sluiten ze ook de "al niet regelmatig-aanwezige" stroom af- maar toen ik naar de "bureau de reclamation" ging bleek dat ik niet de enigste was, een rij van 20 mensen was me voor :)

Lancement...

16 JOURS D' ACTIVISME CONTRE LES VIOLENCES (SEXUELLES) FAITES AUX FEMMES AU SUD-KIVU

Grote manifestatie met alle vrouwen(bewegingen) op de "Place de 24", om alle geweld tegen vrouwen aan te klagen. Omdat ik afgevaardigde ben van de scouts in de societe civil (en natuurlijk ook omdat ik alle vrouwen hier die zo'n verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt wil steunen), ook deelgenomen met de vrouwen van de SC.
Speaches van de MONUC, UNICEF,gouverneur en onze "president van de SC" duurden nogal lang in de brandende, hete middagzon; dus ging ik even schaduw opzoeken aan de rand. Jah, een grote fout gemaakt toen ik terugkeerde. Een meisje riep dat ik moest stilstaan en heb dat onmiddellijk gedaan omdat ik toen ook zag dat iedereen stilstond, blijkbaar waren ze de "hymne national" aan het spelen (alhoewel ik helemaal geen muziek hoorde) Toen die afgelopen was kwamen politie en soldaten rond me, ze waren echt kwaad, het leek alsof ze me in t gevang gingen smijten. Gelukkig hielp het meisje dat me had laten stoppen me om het hen uit te leggen dat ik het niet deed uit onrespect maar uit onwetendheid. En ik kwam ervan af met een "pardon" te vragen. De burgemeester en de president van de societe civil hadden het ook gezien van boven waar ze hun speech hielden en ze kwamen aangelopen om me te helpen, was al niet meer nodig. Ik zal nu wel eens goed naar de hymne luisteren dat ik niet meer dezelfde fout maak :).

Weekend *Equipe provinciale* avec *Commissaires de Districtes*

Miljaarde, nog nooit zo lang na elkaar vergaderd zonder pauzes! Van 9u tot 19u ( we gingen normaal om 8u beginnen..:)en de zondag van 9u tot 16u.(kdacht bijna dat ik een malaria-aanval had erna :)
Maar zo wel superveel gewerkt en beslist: de jaarprogramma's van het vorige jaar doorgenomen, de stand van de groepen, de resoluties van de nationale conferentie besproken (financieel, communicatie, programmes des jeunes, uniform, insignes) ; de nieuwe jaarplanning opgesteld, de vormingen, het rafikiproject, de jumelages en het jaarthema voorgesteld. De zwakheden van EP en DC's besproken; het lidgeld en de vormgeving van de lidnummers vastgelegd.
De lokale TV kwam ook filmen, heb geprobeerd in m'n beste frans het interview te doorstaan, maar denk dat het heel lachwekkend moet geweest zijn :); best dat niet zoveel mensen hier een TV en electriciteit hebben :)!

@Kadutu

Op bezoek bij de familie van "Brand" (ik weet eigenlijk niet hoe hij echt noemt, maar hij zingt altijd het liedje van 'brand in Moken' dat hij tijdens de jamboree, toen de belgen hier waren, geleerd heeft)

Traditie: overal waar je komt wordt een fotoalbum in je handen geduwd en kan je de hele familiegeschiedenis meebeleven; en waag het niet een foto over te slaan :)

In Kadutu is er ook een hele grote markt, hier was ik in de "vleesafdeling". Toen was het nog grappig, tot ze me achtervolgden met een juist gevild geitje waar het dampende bloed uitliep. En dan waarschijnlijk het grappigste van de dag voor de aanwezigen van de markt: een Muzungu proberen ingewanden te laten proeven, ik heb toch vriendelijk bedankt, maar ze duwden het bijna in mn mond ;)

Boyscouts of Africa

fotoreportage in RDC van de nederlandse fotograaf "Jan-Joseph Stock"

http://www.janjosephstok.com/-/janjosephstok/gallery.asp?cat=62881&pID=1&row=15

En de wiiiiekends

Met een paar NGO’ers hebben we een “Ultimate Frisbee”clubje opgericht, dus elke zaterdag spelen we matchjes voor het zwemmen, we moeten wel af en toe onderbreken omdat de UNhelicopter er soms moet landen.
De zwemlessen gaan nog altijd door, meer en meer enthousiastelingen komen naar de "club"
En aangezien ik in de week 's avonds wat tijd heb om te lezen heb ik me ook aangesloten bij de BBC (de nurdige versie van de reddersbbc ;); de bukaavseboekenclub; duizend schitterende zonnen -eerste boek)
Maar natuurlijk ook het bezoeken van groepen, bijwonen van vergaderingen(die dan dikwijls om acht uur 's morgens worden gepland; en ik ben natuurlijk dan den enigste op tijd :), staan in het weekend op de agenda.
Dit weekend was er een vergadering van "Les amis de Baden Powell"; de oudscouts van Bukavu; tof om hun oude "legendarische" verhalen te horen?

Op 't bureau

Ik ben nu vooral bezig met het uitwerken van de handboeken (ze willen dit heel uitgebreid doen om dan met trots te kunnen voorstellen op nationaal niveau : ) ; dus ik heb nog veel werk !
Ook bezoekjes brengen aan o.a. UNICEF, WARCHILD en andere NGO’s voor eventuele (verdere) partnerships en het opstarten van vier pilootprojectjes voor financiële acties staan op het programma.

**Kivumeer**

Ik vind Bukavu eigenlijk maar een vuile stad; gelukkig zijn de heuvels errond prachtig en het Kivumeer megamooi!! Het meer ziet er nooit hetzelfde uit, het heeft iets heel mysterieus. De zon, regen, mist, wolken zorgen voor allerlei schakkeringen, niets zaliger dan een pintje pakken met uitzicht op tmeer!
De congolezen hier zeggen dat het het mooiste meer van het land is, ik kan hun geloven :)

Bel me, schrijf me...

- mailen is ook goed hoor :)-
maar voor degene die toch iets willen laten weten via een ander kanaal...

Association des Scouts de SUD-KIVU
Pour Goedele De Jonghe
BP 02
CYANGUGU
RWANDA

Het postadres is via Rwanda (wordt daar opgehaald door de Jezuiten van het college over mijn deur) want ja, het postgebouw is er wel in Bukavu, maar wordt momenteel voor andere doeleinden gebruikt. (vooral voor lessen van de unief)

Brand?

Toen ik de omhooglopende weg naar het bureau insloeg, zag ik een grote zwarte rookpluim, kwam van de richting van het bureau, vlug naarboven gelopen… overal politie, het was gelukkig niet het bureau dat in brand stond, maar een stapel banden ervoor. Er was een manifestatie van de studenten van de unief, omdat hun leraars niet betaald worden. Ik ben toch vlug het bureau kunnen binnenglippen, maar niet meer buitengekomen.Deze studenten daagden de politie een beetje uit, en sommigen gooiden ook met stenen, wat ze achteraf wel beklaagd hebben na de “matrak”meppen :).(foto’s vanuit bureau genomen)

Alledaagse dagen

Op het menu staan hier foufou, rijst, patatjes, frietjes (zelfs met mayonaise) Vlees is meestal geit, echt een aanrader! Kleine en grote visjes uit het meer: gebakken of gezouten,lengalenga, sombé, bonen; bananen,...
Ik heb iets gevonden waar ik voor 600 congolese frank (0,8 dollar) rijst met bonen kan eten. Om een beetje op m’n budget te passen ga ik er elke middag eten.
Het grootste briefje is hier 500 congolese frank, minder dan 1 dollar. Hier had ik juist 30 dollar gewisseld, serieuze pak geld é!

De ring die ik hier op de kop getikt heb, houdt de “Ik–heb–er–altijd–al–van-gedroomd-om-met-een-blanke-te-trouwen”mannen op een afstand. De gezinnen hier zijn heel groot, mensen van mijn leeftijd zijn minstens met 10 kinderen thuis (of waren, door ziekte en oorlog hebben de meeste wel een paar broers en zussen verloren)
Ook halfbroers en – zussen komen veel voor, want ja “Elke zichzelf respecterende man neemt toch meerdere vrouwen”¨(citaat Celestin) Dan telt je gezin al snel 17 kinderen.
Nog geen vierde van de dag is er stroom in de stad, hetzelfde voor water. Daarom vullen we nu zoveel mogelijk ‘bassintjes’ als er wel water is en ben ik telkens gelukkig met een beetje ‘elektriek’ om thee te zetten, te koken of te lezen ’s avonds, want de voorraad kaarsen gaat er snel door en een gasvuur heb ik hier nog niet gevonden.
Het merendeel van de mensen heeft hier zelfs geen aansluiting of water. Voor de bedrijfjes en de gemeentelijke diensten zijn de stroomonderbrekingen heel vervelend: computers, frigo’s, fornuizen die niet werken. Ook op het ASSK is het telkens wachten op stroom.

De Congolezen zijn bij een eerste ontmoeting heel direct; "Donne-moi ca" of "Tu va me donner ca" In het begin ging ik nog vriendelijk uitleggen waarom ik bijvoorbeeld die scoutsfluit die ik van een ex-groepsleider gekregen had niet zomaar wil weggeven, nu zeg ik gewoon "Non" Pourqoui?" NON . Ze zijn dikwijls ook heel gastvrij, willen betalen als je samen iets gaat eten of drinken. Het is hier de gewoonte dat degene die uitnodigt betaalt. Dit noemen ze “het plezier van het geven”
Nu het zoveel regent (naar het schijnt zijn het nu de ergste 15 dagen van het jaar, ik hoop het alleszins) moet ik veel geduld hebben en flexibel zijn voor de vergaderingen. De mensen die van ver komen, zeker degene die over de heuvels wonen, geraken er niet op tijd. Een uur later beginnen of 2x uitstellen is heel gewoon.