District Lac Tanganyika

Terwijl ik van alle kanten berichtjes kreeg dat de eerste sneeuw in Belgie gevallen was, vertrok ik naar het superwarme Uvira. Vervoer: terug met nen camion- het was een verschrikkelijke rit- de kronkelende weg door de bergen,-wel een prachtig uitzicht- niet al te breed, dus kwam de afgrond soms akelijk dichtbij als er een camion in tegenrichting moest passeren. Ik moest achter de zetel van de chauffeur zitten, 20 cm plaats.. gelukkig wachten er ons hartelijke italiaanse NGO-medewerkers op in Uvira, waarbij we mochten logeren. Ze wonen er in een oud klooster en hebben nog enkele kamers over..ik kreeg zelfs onmiddellijk de sleutel van het huis en er waren zelfs croissantjes als ontbijt : luxeee! :) Het was deze keer een langer bezoek,5 dagen, dus echt uitgebreid het district (alle een deel ervan) kunnen beleven. Het is een heel gemotiveerd districtscomite en ze waren goed voorbereid op mijn komst. 's Morgensvroeg op de radio in uitzending 'regard scouts' verteld over mijn missie daar en de geplande activiteiten: een hike met enkele groepen in de heuvels, vergadering met de DC's , vergadering met de groepsleiders, bezoeken van de verschillende groepen. Er zijn heel wat interessante intitiatieven aan de gang, die we zeker gaan promoten in de andere districten: de DC's kweken barberies en geven de kleintjes door aan de groepen, als een groep kleintjes heeft moeten ze enkele kleintjes teruggeven, zodat de DC's ze weer kunnen doorgeven aan andere groepen. Ze hebben een zelfde projectje voor duiven. Want ze zouden zo graag enkele tenten aanschaffen.
Tussen de activiteiten telkens bij Once, 1 van de DC's verwelkomd bij zijn thuis, 2 van zijn oudere broers woonden er ook, met elk 8 kinderenm dus het was er constant ambiance en gezellig. De kleinste van 3 jr had op het einde beslist dat we ons moesten verloven want als hij groot was ging hij met me trouwen :). In de groepen waren er telkens niet zo veel kinderen aanwezigm ze moesten bidden in de parochie voor kerstmis ( niet dat er hier enige kerstsfeer is)
De terugkeer was veel aangenamer, konden mee met een NGOjeep. In bukavu aangekomen was de weg versperd door de studenten, de chauffeur maakte razendsnel rechtsomkeer, want ze waren blijkbaar goed in colere! Bandieten hadden een student doodgestoken, een beetje later hebben ze een van de bandieten gevat en levend verbrand. Direct na aankomst naar de wekelijkse vergadering van de equipe provincial, het was echt fijn om iedereen terug te zien. Het was lang geleden dat bijna iedereen er was.
Normaal ging ik vandaag vertrekken richting Rwanda, Oeganda, en dan richting Kenia om de gasten van * gent- kaapstad* "www.gent-kaapstad.be" te vervoegen en mss samen mount kenia te doen; maar mijn visum is nog niet in orde ( is via internet en wss niet goed verstuurd). Dus blijf ik nog even werken op het bureau tot na kerst, kerstavond ga ik vieren met een paar NGO-ers.Ik heb een thuis gevonden voor de cavia's, de groep NDP was heel enthousiast en ze hebben een contractje getekend dat ze moeder en vader cavia niet gaan opeten, enkel gebruiken om te kweken en me op de hoogte houden van kleintjes ed.

Alvast aan iedereen een hartverwarmende kerst toegewenst vanuit de Congo :)

ScoutS for LifE ?

Ik zou graag tijdens deze kerstperiode jullie goede hart eens willen aanspreken!!

De scouts hier willen vanalles, vrijwillig verwezenlijken. Ze tonen dat er hoop op vrede is, en willen hier graag vollop aan meewerken.
Maar voor sommige initiatieven is er toch een basisbudget nodig.

*Ik had graag een kopiemachine gekocht, zodat de mensen kopies kunnen nemen tegen betaling, de opbrengst is dan voor de scoutskas.
*Ook zou ik graag een paar microprojectjes van enkele scoutsgroepen op het platteland ondersteunen : het kweken van dieren en aanleggen van een veldje tvv de groepen.
*Bijdragen in de vormingsdagen/kampen.
*De kosten voor het drukken van de handboeken betalen, zodat elke groep de mogelijkheid heeft voor elke tak een handboek aan te schaffen.
*Het opstarten van een scoutsshop(je) door en voor de scouts.

Wie mij en het ‘Rafiki’project wil steunen, kan dit doen door te storten op:

(BE 75) 409 - 651 8601- 51
(Het algemene rekeningnummer van scouts en gidsenvlaanderen)


Met de vermelding: RAFIKI GOEDELE,
en je stuurt een mailtje naar rafiki@scoutsengidsenvlaanderen.be met het bedrag. (Zo komt het zeker bij rafiki terecht.)

Alle beetjes helpen, al is het maar één euro!
Alvast heeeeel hartelijk bedankt!!

De scouts van Zuid Kivu danken jullie!! : )

District Walungu

Echt de 'boerenbuiten'! Groen-velden- allemaal heuvels - weinig inwoners - 810 km 2

Deze keer vergezelde 'ours' me. Vertrokken in een grote camion, in de laadbak waarschijnlijk wel 200 mensen, geiten, groenten, autobanden,...Om niet teveel lastig gevallen te worden mocht ik vooraan in de kabine zitten, met acht lekker dicht op elkaar :), gelukkig maar want het begon verschrikkelijk te regenen.
Om de 10 km was er een politiestop of gewoon wegenwerkers die de weg blokkeerden om wat taxen te vragen, we kwamen een legerjeep tegen met platte band, hup ook alle militiaren erbij in de laadbak. Na drie uurtjes schudden - aangekomen in Burhale. De groepen liggen er verschrikkelijk ver uit elkaar en dikwijls enkel te bereiken via weggetjes waar auto's niet doorkunnen. Heel veel gestapt, heuvel op -af - zeker wel 36 :), 's morgens gaat dat nog, maar met de hete middagzon...zwaar puffen, de congolezen hebben er blijkbaar geen last van, ze lachten heel de tijd met mn rode hoofd :) er 3 enorme blaren en een verbrande kop aan overgehouden. Normaal gingen we bij de paters logeren maar die moesten ineens allemaal naar Bukavu, president kabila was er voor een grote veiligheidsmeeting oa door de twee vermoorde religieuzen.Gelukkig een beetje verder slaapplaats gevonden. Maar had geen slaapzak mee, en 's nachts wordt het er behoorlijk koud door de hoogte, dan maar beholpen door de matras dubbel te vouwen, niet zo aangenaam want die had een geur van zweet en geit :)
In de groep Ralangisiro, die op kamp waren op een uurtje van de onze logeerplaats, kreeg ik een caviatje ( ze eten dat er veel) en ik moet waarschijnlijk raar gekeken hebben toen ik vroeg naar het geslacht en het een mannetje bleek te zijn.. want bij vertrek rende er een 'maman' achter me met een vrouwtjescavia. Van een club-de -paix kreeg ik een groot grijs konijn, 2 leren riemen en een gedroogde geitenhuid. Allemaal zaken die ze kweken of produceren als financiele acties. Veel groepen hebben we niet kunnen bezoeken -door de afstand- maar ook omdat de districtscommissarissen ons bezoek niet goed hadden voorbereid, hopelijk verloopt dit de volgende keer beter! Het konijn heb ik aan OUrs gegeven, de 2 cavia's logeren momenteel bij mij, ik ben nu op zoek naar een groep in Bukavu die cavia's wil kweken als microprojectje.
Bij terugkeer in Bukavu opmerkelijk veel politie en heel netjes in uniform, had het eerst niet door waarom, Kabila is nog altijd hier en daarjuist in heel goed bewapende collonne langs m'n appartement gepasseerd.

Foto's volgen (hopelijk) : ik ben m'n kodak vergeten in de jeep waarmee we zijn teruggekeerd, bij het uitstappen was ik teveel met de cavia's bezig. Ik weet niet of ik de jeep of de chauffeur nog zal terugvinden, maar het zag er me wel een eerlijke man uit.

FEEEST!

De groep ‘Notre dame de la Paix’ de groep aan de Kathedraal, vierde zijn 15-jarig bestaan met een groot spektakel in de ‘Salle Concordia’. Het leek helemaal op een groepsfeest – kampvuur van bij ons. De welpjes brachten superschattig een gedichtje als ode aan de ‘fleur de lis’ , het scoutssymbool, de jonggivers stelden hun patrouilles voor en toonden wat ze geleerd hadden van eerste hulp. De givers deden een soort modeshow een paar sarcastische sketches met veel humor over de mijnhandel, ongewenste zwangerschappen, “arragend marriages” en het verhaal van Baden Powell. Met erna een receptie. Het was echt in orde!

Bezoek aan district Lac Kivu

District Lac Kivu strekt zich uit vanaf Bukavu tot de grens van Noord-Kivu, en van het meer tot Minova.
Om 8 u stond ik klaar voor het scoutsbureau om te vertrekken, want om 10u werden we verwacht in Kavumu. 2u gewacht op Laurent die me ging vergezellen. Ik was al behoorlijk kwaad en geënerveerd toen hij toekwam, omdat we pas konden vertrekken het uur dat we verwacht werden, eigenlijk maakte ik me druk voor niets, want ze vonden het helemaal niet erg daar. Geplet in een busje volgestouwd met mensen,kippen, groenten,… gelukkig is de weg al superveel verbeterd, Leve de Chinezen!
Het bezoek werd een beetje overschaduwd doordat inbrekers twee nachten ervoor een pater hadden gedood, veel mensen waren in de rouw en bezig met afscheidsvieringen en de begrafenis. De eerste nacht dat ik er was, is er ook een zustertje gedood door inbrekers, waarop de katholieken een kleine mars organiseerden. Maar ondanks de gebeurtenissen deden de scouts hun uiterste best om me goed te ontvangen. Ze lieten me kennismaken met alles in het dorp; o.a. ook ziekenhuis (pff helemaal niet verlucht en niet tof om daar als een gezonde ‘toerist’ de mensen te bezoeken) , gerechtsgebouwTJE, gevangenisJE, klooster ( de zustertjes wilden me er direct houden, maar ik heb hen ervan overtuigd dat ik hier maar één MISSIE heb: ScoutS : )
Ik logeerde er in de parochie bij de paters, 3 gidsen vergezelden me ’s nachts (heb ze leren “stronten” en ze legden vlechtjes in m’n haar, Laurent verbleef bij z’n tante)
Maar ook ’s morgens waren ze paraat: om 5u : Okapiiii reveiilleeez vous! Hup, gaan lopen bij zonsopgang, wassen en naar de mis (hier nog volle kerken - elke dag van de week, in het Swahili, begreep er niets van, wel veel ambiance en muziek ondanks dat het een beetje een rouwweek is)
Ik kon geen groepen bezoeken omdat het tijdens de week was, maar bijna alle groepsleiders kwamen naar Kavumu (sommige hebben echt een grote moeite gedaan want het district Lac-Kivu strekt zich heel ver uit.) en ook enkele kleine scoutsjes kwamen langs.
Alle groepsleiders hebben hun groep voorgesteld, de districtscommissarissen maakten de staat van het district op, moeilijkheden en positieve zaken. Hier doen ze naast de gewone scoutsactiviteiten , veel activiteiten om de leden dingen te leren voor het latere leven, en heel veel goede daden : bv het kweken van dieren en groenten, naaiateliers, bezoeken van de gevangenen en zieken, het begeleiden van straatkinderen,.. Ze hebben ook veel initiatieven klaar, maar bij gebrek aan middelen komen die niet tot uitvoering. Ze wachten vol ongeduld tot we klaar zijn met de handboeken, want ze hebben hier en daar wel een boek, dat uit elkaar valt van ouderdom, maar zeker niet voor elke tak of groep.
Nadien vertrokken met de motto en INERA bezocht, het onderzoekscentrum voor landbouw, voor o.a. bonen, maïs, bananen, .. het is er heel rustig en groen, de tante van Laurent werkt er gaf ons een heel uitgebreide, interessante rondleiding!

Forum SYD

2 Zweedse dames waren hier op bezoek in naam van Forum SYD, het zweedse platform voor de zuidwerking. Ze kwamen hun verschillende partners ‘controleren’ en omdat Amahoro Amani daar één van is, kwamen ze ook eens bij de ASSK kijken, hoe het gesteld is met hun ‘club de paix’ en de gewone werking. De vergadering, op het Zweedse consulaat, samen met de gidsen duurde meer dan twee uur en ze waren enorm onder de indruk van de scoutsbeweging in Zuid - Kivu!!

Zo groeeen : )

Hier 2 piloten leren kennen die met een klein cargovliegtuigje vliegen. (Gisteren kwam uit dat ze m’n achterneef, die hier nog gewoond heeft, kennen, de wereld is klein)
En ik mag af en toe eens met ze meevliegen!! Waw, gisteren 4 vluchten gedaan, mocht vooraan in de cockpit zitten!! : ) En heb zo m’n eerste vliegles gehad, mocht een hele tijd zelf vliegen! (weet al welke cursus kga volgen als ‘k terug in Belgie ben : ). Het was ook niet naar echte luchthavens, maar afgelegen dorpen met een modderstrook als landingsbaan.
Amai, maar Congo is echt zo groen!! Zo’n prachtig uitzicht, ze vlogen special extra laag zodat ik goed kon zien. Inmens veel bomen, een oneindig woud. Ik kan het niet beschrijven, en ook de foto’s tonen maar een fractie , zoveel onbewoond gebied.

Schooltjes

Beetje beroepsmisvorming, maar ik moest hier toch wel enkele schooltjes bezoeken :)
Amai, de klassen hier tellen minstens veertig leerlingen!! En dat zijn de betere scholen, 65 kinderen in een klas is geen uitzondering (had ik wel superveel geluk met mijn 16 (b)engeltjes van vorig jaar!!)De leerkrachten zijn heel slecht betaald en ik denk ook snel vermoeid met al die leerlingen, zodat slaan en roepen er dikwijls bij komt kijken.Ook de kleutertjes (superschattig!) zitten op banken en krijgen al lees- en rekenlesjes. Maar ze zingen en reciteren ook veel, elke klas zong liedjes voor me.
Het was wel grappig, ik was gewoon op bezoek maar de directrice begon zelf superveel reclame te maken bij de kinderen om bij de scouts te komen! :)

Woonst

Zonsopgang om zes uur deze morgen, vanuit het appartement:



Ik woon samen met een frans*italiaans meisje dat hier voor een NGO werkt, (echte nen coole, ze is wel veel op missie dus niet veel thuis) in een appartementje boven bakkerij 'Ideal', telkens de geur van versgebakken brood :)! En de mensen van de bakkerij zijn supersympathiek en bezorgd, ze merken altijd op als ze me bv een dag niet gezien hebben! Enkel de straatverkopertjs die 's morgens om vijf uur hun broodjes komen halen maken soms iets te veel lawaai naar m'n goesting ;)
Het is ook heel goed gelegen, langs de hoofdbaan, handig voor taxi's als het regent :), maar nu zijn we niet zeker of we er gaan blijven ==> de huisbaas heeft doodleuk beslist om de huurprijs ineens meer dan te verdubbelen!! C'est ca le Congo é , zeggen de lokals ;)!! Volgende week beginnen we met de onderhandelingen :)
Ook de electriciteitsmaatschappij geeft rare facturen, elke maand komt er terug dat de vorige maanden niet betaald zijn, en dan sluiten ze ook de "al niet regelmatig-aanwezige" stroom af- maar toen ik naar de "bureau de reclamation" ging bleek dat ik niet de enigste was, een rij van 20 mensen was me voor :)

Lancement...

16 JOURS D' ACTIVISME CONTRE LES VIOLENCES (SEXUELLES) FAITES AUX FEMMES AU SUD-KIVU

Grote manifestatie met alle vrouwen(bewegingen) op de "Place de 24", om alle geweld tegen vrouwen aan te klagen. Omdat ik afgevaardigde ben van de scouts in de societe civil (en natuurlijk ook omdat ik alle vrouwen hier die zo'n verschrikkelijke dingen hebben meegemaakt wil steunen), ook deelgenomen met de vrouwen van de SC.
Speaches van de MONUC, UNICEF,gouverneur en onze "president van de SC" duurden nogal lang in de brandende, hete middagzon; dus ging ik even schaduw opzoeken aan de rand. Jah, een grote fout gemaakt toen ik terugkeerde. Een meisje riep dat ik moest stilstaan en heb dat onmiddellijk gedaan omdat ik toen ook zag dat iedereen stilstond, blijkbaar waren ze de "hymne national" aan het spelen (alhoewel ik helemaal geen muziek hoorde) Toen die afgelopen was kwamen politie en soldaten rond me, ze waren echt kwaad, het leek alsof ze me in t gevang gingen smijten. Gelukkig hielp het meisje dat me had laten stoppen me om het hen uit te leggen dat ik het niet deed uit onrespect maar uit onwetendheid. En ik kwam ervan af met een "pardon" te vragen. De burgemeester en de president van de societe civil hadden het ook gezien van boven waar ze hun speech hielden en ze kwamen aangelopen om me te helpen, was al niet meer nodig. Ik zal nu wel eens goed naar de hymne luisteren dat ik niet meer dezelfde fout maak :).

Weekend *Equipe provinciale* avec *Commissaires de Districtes*

Miljaarde, nog nooit zo lang na elkaar vergaderd zonder pauzes! Van 9u tot 19u ( we gingen normaal om 8u beginnen..:)en de zondag van 9u tot 16u.(kdacht bijna dat ik een malaria-aanval had erna :)
Maar zo wel superveel gewerkt en beslist: de jaarprogramma's van het vorige jaar doorgenomen, de stand van de groepen, de resoluties van de nationale conferentie besproken (financieel, communicatie, programmes des jeunes, uniform, insignes) ; de nieuwe jaarplanning opgesteld, de vormingen, het rafikiproject, de jumelages en het jaarthema voorgesteld. De zwakheden van EP en DC's besproken; het lidgeld en de vormgeving van de lidnummers vastgelegd.
De lokale TV kwam ook filmen, heb geprobeerd in m'n beste frans het interview te doorstaan, maar denk dat het heel lachwekkend moet geweest zijn :); best dat niet zoveel mensen hier een TV en electriciteit hebben :)!

@Kadutu

Op bezoek bij de familie van "Brand" (ik weet eigenlijk niet hoe hij echt noemt, maar hij zingt altijd het liedje van 'brand in Moken' dat hij tijdens de jamboree, toen de belgen hier waren, geleerd heeft)

Traditie: overal waar je komt wordt een fotoalbum in je handen geduwd en kan je de hele familiegeschiedenis meebeleven; en waag het niet een foto over te slaan :)

In Kadutu is er ook een hele grote markt, hier was ik in de "vleesafdeling". Toen was het nog grappig, tot ze me achtervolgden met een juist gevild geitje waar het dampende bloed uitliep. En dan waarschijnlijk het grappigste van de dag voor de aanwezigen van de markt: een Muzungu proberen ingewanden te laten proeven, ik heb toch vriendelijk bedankt, maar ze duwden het bijna in mn mond ;)

Boyscouts of Africa

fotoreportage in RDC van de nederlandse fotograaf "Jan-Joseph Stock"

http://www.janjosephstok.com/-/janjosephstok/gallery.asp?cat=62881&pID=1&row=15

En de wiiiiekends

Met een paar NGO’ers hebben we een “Ultimate Frisbee”clubje opgericht, dus elke zaterdag spelen we matchjes voor het zwemmen, we moeten wel af en toe onderbreken omdat de UNhelicopter er soms moet landen.
De zwemlessen gaan nog altijd door, meer en meer enthousiastelingen komen naar de "club"
En aangezien ik in de week 's avonds wat tijd heb om te lezen heb ik me ook aangesloten bij de BBC (de nurdige versie van de reddersbbc ;); de bukaavseboekenclub; duizend schitterende zonnen -eerste boek)
Maar natuurlijk ook het bezoeken van groepen, bijwonen van vergaderingen(die dan dikwijls om acht uur 's morgens worden gepland; en ik ben natuurlijk dan den enigste op tijd :), staan in het weekend op de agenda.
Dit weekend was er een vergadering van "Les amis de Baden Powell"; de oudscouts van Bukavu; tof om hun oude "legendarische" verhalen te horen?

Op 't bureau

Ik ben nu vooral bezig met het uitwerken van de handboeken (ze willen dit heel uitgebreid doen om dan met trots te kunnen voorstellen op nationaal niveau : ) ; dus ik heb nog veel werk !
Ook bezoekjes brengen aan o.a. UNICEF, WARCHILD en andere NGO’s voor eventuele (verdere) partnerships en het opstarten van vier pilootprojectjes voor financiële acties staan op het programma.

**Kivumeer**

Ik vind Bukavu eigenlijk maar een vuile stad; gelukkig zijn de heuvels errond prachtig en het Kivumeer megamooi!! Het meer ziet er nooit hetzelfde uit, het heeft iets heel mysterieus. De zon, regen, mist, wolken zorgen voor allerlei schakkeringen, niets zaliger dan een pintje pakken met uitzicht op tmeer!
De congolezen hier zeggen dat het het mooiste meer van het land is, ik kan hun geloven :)

Bel me, schrijf me...

- mailen is ook goed hoor :)-
maar voor degene die toch iets willen laten weten via een ander kanaal...

Association des Scouts de SUD-KIVU
Pour Goedele De Jonghe
BP 02
CYANGUGU
RWANDA

Het postadres is via Rwanda (wordt daar opgehaald door de Jezuiten van het college over mijn deur) want ja, het postgebouw is er wel in Bukavu, maar wordt momenteel voor andere doeleinden gebruikt. (vooral voor lessen van de unief)

Brand?

Toen ik de omhooglopende weg naar het bureau insloeg, zag ik een grote zwarte rookpluim, kwam van de richting van het bureau, vlug naarboven gelopen… overal politie, het was gelukkig niet het bureau dat in brand stond, maar een stapel banden ervoor. Er was een manifestatie van de studenten van de unief, omdat hun leraars niet betaald worden. Ik ben toch vlug het bureau kunnen binnenglippen, maar niet meer buitengekomen.Deze studenten daagden de politie een beetje uit, en sommigen gooiden ook met stenen, wat ze achteraf wel beklaagd hebben na de “matrak”meppen :).(foto’s vanuit bureau genomen)

Alledaagse dagen

Op het menu staan hier foufou, rijst, patatjes, frietjes (zelfs met mayonaise) Vlees is meestal geit, echt een aanrader! Kleine en grote visjes uit het meer: gebakken of gezouten,lengalenga, sombé, bonen; bananen,...
Ik heb iets gevonden waar ik voor 600 congolese frank (0,8 dollar) rijst met bonen kan eten. Om een beetje op m’n budget te passen ga ik er elke middag eten.
Het grootste briefje is hier 500 congolese frank, minder dan 1 dollar. Hier had ik juist 30 dollar gewisseld, serieuze pak geld é!

De ring die ik hier op de kop getikt heb, houdt de “Ik–heb–er–altijd–al–van-gedroomd-om-met-een-blanke-te-trouwen”mannen op een afstand. De gezinnen hier zijn heel groot, mensen van mijn leeftijd zijn minstens met 10 kinderen thuis (of waren, door ziekte en oorlog hebben de meeste wel een paar broers en zussen verloren)
Ook halfbroers en – zussen komen veel voor, want ja “Elke zichzelf respecterende man neemt toch meerdere vrouwen”¨(citaat Celestin) Dan telt je gezin al snel 17 kinderen.
Nog geen vierde van de dag is er stroom in de stad, hetzelfde voor water. Daarom vullen we nu zoveel mogelijk ‘bassintjes’ als er wel water is en ben ik telkens gelukkig met een beetje ‘elektriek’ om thee te zetten, te koken of te lezen ’s avonds, want de voorraad kaarsen gaat er snel door en een gasvuur heb ik hier nog niet gevonden.
Het merendeel van de mensen heeft hier zelfs geen aansluiting of water. Voor de bedrijfjes en de gemeentelijke diensten zijn de stroomonderbrekingen heel vervelend: computers, frigo’s, fornuizen die niet werken. Ook op het ASSK is het telkens wachten op stroom.

De Congolezen zijn bij een eerste ontmoeting heel direct; "Donne-moi ca" of "Tu va me donner ca" In het begin ging ik nog vriendelijk uitleggen waarom ik bijvoorbeeld die scoutsfluit die ik van een ex-groepsleider gekregen had niet zomaar wil weggeven, nu zeg ik gewoon "Non" Pourqoui?" NON . Ze zijn dikwijls ook heel gastvrij, willen betalen als je samen iets gaat eten of drinken. Het is hier de gewoonte dat degene die uitnodigt betaalt. Dit noemen ze “het plezier van het geven”
Nu het zoveel regent (naar het schijnt zijn het nu de ergste 15 dagen van het jaar, ik hoop het alleszins) moet ik veel geduld hebben en flexibel zijn voor de vergaderingen. De mensen die van ver komen, zeker degene die over de heuvels wonen, geraken er niet op tijd. Een uur later beginnen of 2x uitstellen is heel gewoon.

***GEZOCHT***

Enthousiaste vlaamse scoutsgroepen die een ' jumelage' willen opbouwen met een congolese scoutsgroep!

Interesse?

Stuur me een mailtje!!
Ik zoek hier een groep voor jullie waar je mee kan uitwisselen!

Film pour les scouts

Na een regeling met l' Alliance Francaise mogen we gratis hun zaal en projector gebruiken, en kunnen de bukaavse scoeties elke week een film bezichtigen.
We kiezen telkens een bepaald thema en erna houden we een kort debat. De films krijg ik van een paar vriendelijke NGO-medewerkers. Ik heb al kennisgemaakt met een paar blanken, en geloof het of niet, er loopt hier nog een Goedele rond :)

Radio Maria

Bienvenue chers auditeurs à notre émission de radio des scouts...
Elke woensdag en donderdag hebben de scouts een uurtje uitzendtijd op de lokale radio om alle nieuwtjes te verspreiden en een bepaald thema te bespreken. Ik heb deze week ook deelgenomen aan de uitzending, mocht vertellen over Belgie en we maakten een vergelijking hoe ze " l' exploration" hier doen en bij ons.

Het leven zoals het is... Bukavu... (1)